TRASA NR
|
Wyprawa do
GRUSZEK |
RUDAWKA – OSIENNIKI - GRUSZKI
– TARTAK – RUDAWKA |
||||
12
|
Długość:
|
15 km
|
Czas przejścia:
|
4,5 h
|
Czas przejazdu rowerem:
|
2h
|
Opis trasy i zdjęcia: Adam Dyczkowski, Natalia Hammudeh, Lena Jabłońska, Aleksandra Krzywy, Jarosław Pytlak, Julian Żółtaniecki
Trasa spacerowa idealna na kilkugodzinną wycieczkę. Ciekawa od strony przyrodniczej, choć z fragmentami nieco monotonnymi; ukazująca krajobraz gęsto podszytych, wilgotnych lasów mieszanych oraz malowniczą dolinę Piecówki. W początkowym odcinku trudna pod względem orientacji w terenie. Możliwa do skrócenia przez powrót autobusem PKS.
OPIS TRASY:
Z Bazy Terenowej Fundacji „Harcerska Wola” wyruszamy asfaltową szosą w prawo, w kierunku przystanku PKS (0,5 km). Tutaj porzucamy asfalt i kierujemy się w lewo, bitą drogą gruntową, trzykrotnie skręcając pod kątem prostym: w lewo przy znaku „STOP” (1,0 km), w prawo na kolejnym skrzyżowaniu (1,5 km) i po raz kolejny w lewo na skraju zabudowań wsi Osienniki (1,9 km). Chwilę później zagłębiamy się w lesie.
Po obu stronach otacza nas bogato podszyty, wilgotny las mieszany, z dominującymi świerkami. Droga meandruje i co jakiś czas krzyżuje się z mniejszymi dróżkami i przecinkami leśnymi. Po 10-15 minutach niezbyt szybkiego marszu osiągamy rozwidlenie, na którym wybieramy mniej wyraźną prawą odnogę, niemal natychmiast zakręcającą łukiem w prawo, w kierunku zachodnim (3,6 km).
Tutaj las staje się bardziej urozmaicony, a fragmenty starodrzewu przecinane są młodnikami. Wkrótce dochodzimy do rozległej poręby, nad którą górują nieliczne zachowane przez leśników stare sosny [1]. Po kolejnych kilkuset metrach napotykamy ambonę obserwacyjną [2], skierowaną ku niewielkiej polance, gdzie znajduje się paśnik. Na tym odcinku las jest niezwykle malowniczy [3]. Wkrótce droga kończy się na poprzecznym bitym trakcie łączącym Wołkusz z Gruszkami (5,5 km). Kierujemy się w prawo, w stronę tej drugiej miejscowości.
Po przejściu, mniej więcej, kilometra dochodzimy do skraju wsi, gdzie droga zakręca pod kątem prostym. Po zewnętrznej stronie zakrętu, w pewnym oddaleniu widać potężny dąb, oznaczony jako pomnik przyrody [4], zaś nieco bardziej w prawo drugie, podobne drzewo. Warto podejść, aby z bliska obejrzeć olbrzymy o obwodzie pnia przekraczającym 450 cm. Od tego miejsca droga biegnie wśród zabudowań wsi i doprowadza nas do przystanku (8,0 km), skąd możemy wrócić autobusem PKS do Rudawki.
Amatorzy dalszej wędrówki mogą powrócić do Bazy pieszo, asfaltem (około 5 km), lub wybrać nieco dłuższą, ale zdecydowanie bardziej malowniczą drogę wzdłuż rzeki Piecówki. W tym drugim przypadku należy z przystanku PKS wyruszyć drogą gruntową ku północy, pozostawiając po prawej stronie zabudowania Szkoły Podstawowej w Gruszkach. Droga biegnie skrajem zagłębienia wyrzeźbionego przez wody Piecówki, która teraz wije się niepozornym korytem w jego centralnej części. Po 1,2 km dochodzimy do skraju wsi i kierując się cały czas prosto zagłębiamy w las. Droga, choć wyraźna, nie sprawia początkowo wrażenia często używanej. Po przejściu około kilometra warto wybrać jedną z niewyraźnych przecinek i przedrzeć się kilkadziesiąt metrów w lewo, aby z wysokości skarpy obejrzeć niezwykle malowniczą panoramę Piecówki [5]. Dalej droga doprowadza nas do szerokiego, piaszczystego traktu łączącego Mikaszówkę z Osadą Tartak i dalej, z Rudawką (10,6 km). Tablica „Punkt widokowy” informuje, że zagłębiając się nieco w las zgodnie z dotychczasowym kierunkiem marszu możemy zostać nagrodzeni pięknym widokiem, jaki przedstawia ostatni fragment rzeki, tuż przed jej ujściem do Kanału Augustowskiego.
Od tablicy „Punkt widokowy” kierujemy się w prawo, ku wschodowi, w stronę Rudawki. Po drodze mijamy Osadę Tartak (11,2 km) oraz kolejny punkt widokowy, tym razem na Kanał Augustowski (11,8 km). Utwardzona leśna droga doprowadza nas w końcu do asfaltowej szosy (13,8 km), którą po skręceniu w lewo dochodzimy do Bazy (15 km).