Opis trasy i zdjęcia: Jacek Oporski, Łukasz Prejs, Jarosław Pytlak

       Trasa idealna na niezbyt długi spacer. Ciekawa od strony przyrodniczej, ukazująca krajobraz odnowionego odcinka Kanału Augustowskiego; niezbyt męcząca, łatwa pod względem orientacji w terenie. Najlepsza do przejścia wiosną, trudna jesienią i zimą (błoto, śnieg). Podczas bardzo śnieżnej zimy dobra na wycieczkę na nartach biegowych.

 OPIS TRASY:

Z Bazy Terenowej Fundacji „Harcerska Wola” w budynku dawnej szkoły w Rudawce wyruszamy w kierunku północnym, ścieżką wzdłuż boiska. Po przejściu przez furtkę skręcamy w prawo, a po około 20 m, w lewo, w drogę wiodącą w kierunku północno-wschodnim. Po chwili dochodzimy do piaszczystego traktu biegnącego wzdłuż zabudowań, którym ruszamy w lewo, ku północy. Po około 250 metrach, na rozwidleniu, wybieramy drogę biegnącą skrajem lasu. Kilka kroków dalej po prawej stronie możemy podziwiać duże głazy narzutowe [1]. Z tego miejsca rozciąga się też pierwsza panorama odnowionego Kanału Augustowskiego.

Droga prowadzi nas dalej wzdłuż skarpy górującej nad Kanałem (kolejny piekny widok [2]), a następnie przecina strumień i schodzi niemal do samego brzegu rzeki. Od tego miejsca możemy pójść wzdłuż brzegu, albo podążyć prosto przez las, by po 200 metrach ostatecznie znaleźć się nad wodą (0,9 km).

Kolejny odcinek trasy, dzielący nas od Śluzy Kudrynki jest najciekawszy krajoznawczo. Mijamy tutaj liczne wyłożone kamieniami zejścia do wody [3] oraz znaki informacyjne dla żeglugi – na naszym brzegu zielono-białe, a na przeciwległym biało-czerwone. Nad zakolem rzeki, na skarpie góruje nad okolicą stary, rozłożysty dąb, którego piękny pokrój można najlepiej docenić w stanie bezlistnym [4], a nieco dalej szpaler wiekowych sosen [5], pokrytych tafelkowaną korą (która świadczy, że liczą one sobie ponad 100 lat). Na przeciwnym brzegu widać w oddali zabudowania gajówki Lipiny [6].

Mimo, że Kanał Augustowski wciąż tworzy nowe, malownicze zakręty droga staje się nieco monotonna. Wkrótce jednak dochodzimy do pięknie wyremontowanej śluzy Kudrynki (2,6 km), gdzie można odpocząć, obejrzeć pomnikowe drzewa (grusza i jabłoń) i napawać się wyglądem zabytkowego urządzenia hydrotechnicznego, odtworzonego wiernie po blisko 180 latach od wybudowania.

Droga powrotna ze śluzy Kudrynki do Rudawki wiedzie żwirowo-piaszczystą drogą. Idziemy nią ponad kilometr, aż do asfaltowej drogi przy cmentarzu (3,4 km). Warto tutaj zatrzymać się, aby obejrzeć XIX-wieczną kaplicę i otaczający ją cmentarz, na którym wzrok przykuwa kwatera wojenna żołnierzy niemieckich i rosyjskich, poległych tutaj zimą 1915 roku podczas niezwykle krwawych walk toczonych w ramach tzw. „Drugiej bitwy na Jeziorach Mazurskich”. Krzyż i ogrodzenie tej kwatery zostały w 2004 roku wykonane w tartaku pana Andrzeja Bołtralika w Gruszkach, a zmontowane, w porozumieniu z Księdzem Proboszczem Parafii Mikaszówka i sołtysem wsi Rudawka przez obozujących nad Kanałem Augustowskim harcerzy z 99 Warszawskiej Drużyny Wędrowniczej „Druidzi”.

Niemal przy samym cmentarzu znajduje się przystanek PKS. 4-6 razy dziennie odjeżdżają stąd autobusy w kierunku Augustowa.

Ostatnie sześćset metrów trasy wiedzie asfaltową drogą wśród zabudowań wsi Rudawka, która doprowadza nas do Bazy Terenowej (4,0 km).

Wpis do książeczki zdobywania odznaki PTTK „Turysta – przyrodnik”:

4) Pomnik przyrody – jabłoń na terenie śluzy Kudrynki                  3 pkt.